Λυδός

I

Μυθολογικό πρόσωπο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν βασιλιάς της Λυδίας. Η περιοχή ονομάστηκε έτσι από αυτόν, ενώ ονομαζόταν μέχρι τότε Μαιονία. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, βασίλευε πριν από τη δυναστεία των Ηρακλειδών, ενώ ο Στράβων αναφέρει ότι ο Λ. ήταν απόγονος του Ηρακλή.

II

(6oς αι. π.Χ.). Αγγειογράφος που έζησε στην Αττική και άκμασε περίπου κατά την περίοδο 560-530 π.Χ. Ήταν δούλος ή άποικος από τη Λυδία. Έργα του Λ. αποτελούν ο αμφορέας που βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου και απεικονίζει την Ιλίου Πέρσιν, καθώς και ένας που απεικονίζει τη Γιγαντομαχία και βρίσκεται στο μουσείο της Ακρόπολης. Το έργο του υπήρξε σημαντικό τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά· θα πρέπει να είχε ιθύνουσα θέση σε κάποιο σημαντικό εργαστήριο και να επηρέασε πολλούς μεταγενεστέρους του, ενώ η ζωγραφική του σημάδεψε την πιο ώριμη περίοδο του μελανόμορφου ρυθμού.

* * *

-ή, -ό (Α Λυδός, -ή, -όν)

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη Λυδία ή προέρχεται από τη Λυδία («ἄχνην λυδῆς κερκίδος», Σοφ.)

2. (το αρσ. και θηλ. ως κύριο όν.) ο Λυδός, η Λυδή

ο, η κάτοικος τής αρχαίας Λυδίας («παρὰ γὰρ τοῑσι Λυδοῑσι, σχεδὸν δὲ καὶ παρὰ τοῑς ἄλλοισι βαρβάροισι», Ηρόδ.)

αρχ.

1. το αρσ. ως ουσ. ὁ λυδός

ο λυδίων* («καὶ χορὸς κιθαριστῶν τε καὶ τιτυριστῶν... λυδοὺς δὲ αὐτοὺς καλοῡσι», Αππ.)

2. (το θηλ. στον πληθ. ως κύριο όν.) αἱ Λυδαί

επίκληση τών Βακχών, οι οποίες κατά τον Ευριπίδη προέρχονταν από την περιοχή τού όρους Τμώλου τής Λυδίας.